Saturday, October 18, 2008

Το top 10 των τροφών που «σβήνουν» τις φλεγμονές


Τα 10 τρόφιμα που ακολουθούν καταπολεμούν τις φλεγμονές και μας προστατεύουν από πολλές σύγχρονες παθήσεις, όπως οι καρδιοπάθειες, η αρθρίτιδα ή το Αλτσχάιμερ . Πολλές φορές μάλιστα οι τροφές αυτές είναι εξ ίσου αποτελεσματικές με τα φάρμακα. Μπορεί να μην μας θεραπεύουν όταν ήδη υποφέρουμε από κάποια πάθηση, είναι ωστόσο ιδιαίτερα ωφέλιμες μιας και η αξία τους έγκειται στην πρόληψη. Αξίζει να διαβάσετε ποιες είναι , πώς, γιατί και από ποιες παθήσεις μας προστατεύουν αλλά και με ποιες ποσότητες θα αποκομίσετε τα ευεργετικά τους οφέλη.

Ελαιόλαδο 
Το extra παρθένο ελαιόλαδο είναι πλούσιο στα ωφέλιμα μονοακόρεστα λιπαρά, τα λεγόμενα καλά λιπαρά. Πρόκειται για λιπαρά οξέα τα οποία μειώνουν τις φλεγμονές στα κύτταρα και τις αρθρώσεις. Σύμφωνα με έρευνες, το ελαιόλαδο είναι το ίδιο αποτελεσματικό όσο και ορισμένα γνωστά αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, για να αποκομίσετε τα οφέλη του ελαιολάδου αρκούν 2 κουταλιές της σούπας την ημέρα. 

Μαύρη σοκολάτα
Τα φλαβονοειδή που περιέχονται στην μαύρη σοκολάτα εμποδίζουν το σχηματισμό θρόμβων, ιδιότητα που περιορίζει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, πνευμονικής εμβολής και καρδιακής προσβολής. Επειδή είναι πλούσια σε θερμίδες, περιοριστείτε στην κατανάλωση μιας μικρής μπάρας μαύρης σοκολάτας την ημέρα που να περιέχει τουλάχιστον 70% κακάο. 

Δημητριακά ολικής άλεσης
Τα δημητριακά ολικής άλεσης όπως το μαύρο ρύζι είναι πλούσια σε φυτικές ίνες , οι οποίες περιορίζουν τις φλεγμονές και κρατούν την καρδιά και το έντερο υγιή. Προσέξτε όμως γιατί δεν είναι όλα τα ψωμιά ή οι φρυγανιές που διαφημίζονται ως ολικής άλεσης υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες. Διαβάζετε τις ετικέτες με προσοχή λοιπόν και αναζητάτε τα συστατικά που περιέχουν και σε τι επίπεδα. Συνήθως τα προϊόντα που δεν είναι ολικής άλεσης περιέχουν υψηλές ποσότητες λίπους που επιδεινώνει τις φλεγμονές.

Κεράσια 
Σύμφωνα με έρευνα από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης των Η.Π.Α., τρώγοντας 45 κεράσια την ημέρα περιορίζεται ο κίνδυνος να εκδηλώσουμε τενοντίτιδα, αρθρίτιδα, θυλακίτιδα και ουρική αρθρίτιδα. Άλλες έρευνες υποστηρίζουν ότι περιορίζουν τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων παθήσεων και μεταβολικού συνδρόμου. Για μια εξαιρετική γευστική εμπειρία συνδυάστε τα με γιαούρτι. 

Κουρκουμάς
Μπαχαρικό χαρακτηριστικό της ινδικής κουζίνας, ο κουρκουμάς περιέχει την ουσία κουρκουμίνη, η οποία εκτός του ότι του προσδίδει την πικάντικη γεύση και το χαρακτηριστικό χρώμα του, διαθέτει επίσης αντικαρκινικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Αρκετές έρευνες δείχνουν ότι έχει ακόμη την ιδιότητα να εμποδίζει το σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας που σχετίζεται με παθήσεις των αγγείων και τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Μισή κουταλιά της σούπας θα δώσει χρώμα και γεύση στο ψάρι ή το κοτόπουλο.

Λιπαρά ψάρια 
Το σκουμπρί, η σαρδέλα, ο σολομός και τα υπόλοιπα «παχιά» ψάρια περιέχουν υψηλή δόση ω3 λιπαρών οξέων τα οποία προστατεύουν την καρδιά , τους πνεύμονες , τις αρθρώσεις και τον εγκέφαλο. Αποφύγετε τα ψάρια ιχθυοτροφείου καθώς περιέχουν μη αποδεκτά επίπεδα ω6 λιπαρών οξέων. Τα λιπαρά οξέα που βρίσκονται στο λίπος αυτών των ψαριών μειώνει την πιθανότητα εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου. Για να αποκομίσετε τα οφέλη τους τρώτε 4 μερίδες την εβδομάδα. 

Λιναρόσπορος
Είναι πλούσιος σε πρωτεΐνη και φυτικές ίνες ενώ συνδυάζεται τέλεια με το γιαούρτι και τα δημητριακά πρωινού. Μπορείτε ακόμη να βρείτε το λάδι του σε υγρή μορφή ή κάψουλες. Είναι πλούσιος σε Ω-3 άλφα-λινολεϊκό οξύ που είναι ωφέλιμο για την καρδιά και για αυτό βρίσκεται δεύτερο στην λίστα των ωφέλιμων για την καρδιά τροφίμων μετά τα παχιά ψάρια. Αποτελεί ακόμη εξαιρετική τροφή για τον εγκέφαλο. Για να αποκομίσετε τα ευεργετικά του οφέλη αρκεί μια κουταλιά της σούπας την ημέρα. 

Αμύγδαλα
Αποτελούν ένα ενεργειακό σνακ χαμηλής περιεκτικότητας σε κακή χοληστερόλη, πλούσιο σε φυτικές στερόλες και ωφέλιμο για τους διαβητικούς εξαιτίας της ιδιότητας του να ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Είναι ακόμη πλούσια τροφή σε αμινοξέα τα οποία ενισχύουν τα επίπεδα της τεστοστερόνης και ενδυναμώνουν το μυϊκό σύστημα. Καταναλώνετε το 1/3 του φλιτζανιού αμυγδάλων με τη φλούδα τους την ημέρα.

Μήλα 
Ένα μήλο την ημέρα …περιορίζει τα οιδήματα όλων των μορφών χάρις σε ένα φλαβονοειδές που περιέχει, την κουερσιτίνη, η οποία περιέχεται ακόμη στη φλούδα του κόκκινου κρεμμυδιού. Η συγκεκριμένη ουσία περιορίζει επίσης τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργιών, καρδιακού επεισοδίου, Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και καρκίνου του προστάτη και των πνευμόνων. Προτιμήστε τα κόκκινα μήλα επειδή περιέχουν περισσότερα φλαβονοειδή. 

Ανανάς 
Περιέχει βιταμίνη C, αντιοξειδωτικά και ένζυμα. Πρόκειται για ένα κοκτέιλ από αντιφλεγμονώδη για όλο τον οργανισμό. Επιπλέον προστατεύει από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, την αρθρίτιδα και την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Καταναλώνετε μισό φλιτζάνι, 2 με 3 φορές την εβδομάδα.

Αναρτήθηκε από τον ιστότοπο: http://www.vita.gr/html/ent/429/ent.7429.asp
Περιοδικό Vita

Πώς το φαγητό σας δεν θα... «τρώει» τον πλανήτη

Σύμφωνα με τη μεσογειακή διατροφή, δεν χρειαζόμαστε περισσότερα από 60 γραμμάρια κρέατος την εβδομάδα. Ο μέσος Ελληνας καταναλώνει 100 γραμμάρια την ημέρα. Αυτό δεν επιβαρύνει μόνο την υγεία του, αλλά κυρίως το περιβάλλον. Δεν χρειάζεται, όμως, να γίνετε χορτοφάγοι. Το ΟΙΚΟ σας δίνει λύσεις.

Γνωρίζατε ότι κάθε ζουμερή μπριζόλα που φτάνει στο πιάτο σας «κοστίζει» στον πλανήτη τις ίδιες εκπομπές ρύπων του θερμοκηπίου όσο και η οδήγηση απόστασης 30 χιλιομέτρων; Οτι για την παραγωγή μόλις ενός κιλού μοσχαρίσιου κρέατος η ατμόσφαιρα επιβαρύνεται με 36,4 κιλά διοξειδίου του άνθρακα και δαπανάται ενέργεια ίση με αυτήν που χρειάζεται για να μείνει αναμμένη μια λάμπα των 100 βατ για 20 μέρες; Οτι τελικά η εμμονή μας σε μια αμιγώς κρεοφαγική διατροφή έχει ενεργειακές, άρα και περιβαλλοντικές, επιπτώσεις πολύ πιο σοβαρές από ό,τι ίσως νομίζαμε; Οχι, η λύση δεν είναι να ξεκινήσουμε απεργία πείνας ούτε να υποφέρουμε από ενοχές για κάθε μπουκιά τρυφερού φιλέτου που βάζουμε στο στόμα μας. Δεν χρειάζεται να βγάλουμε το κρέας από τη ζωή μας. Μπορούμε όμως να το περιορίσουμε.

Με δεδομένο ότι το έτος 2050 η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος θα έχει σκαρφαλώσει στα 465 εκατομμύρια τόνους από 230 εκατομμύρια που υπολογίζονταν για το 2000, δεν ήταν τυχαία η πρόσφατη παρέμβαση του δρος Ρατζέντρα Πατσάουρι, προέδρου της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, ο οποίος κάλεσε τους πολίτες να αποκλείσουν για μία μέρα έστω την εβδομάδα το κρέας από το πιάτο τους, προκειμένου να συνεισφέρουν στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.

Γιατί το κόκκινο κρέας κάνει κακό στον πλανήτη

Οταν, μιλώντας για το ενεργειακό αποτύπωμα της διατροφής μας, αναφερόμαστε στο κρέας, εννοούμε κυρίως το κόκκινο και ειδικά το βοδινό/μοσχαρίσιο. Και αυτό, γιατί:

1. Η αγελάδα... χωνεύει! Λόγω των ζυμώσεων στο πεπτικό της σύστημα η αγελάδα, όπως κάθε μηρυκαστικό, παράγει μεθάνιο, ένα αέριο 23 φορές πιο επιβλαβές από το διοξείδιο του άνθρακα όσον αφορά το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η σύνθεση της ζωοτροφής επηρεάζει μεν τον τρόπο με τον οποίο αυτή διασπάται στα έντερα των μηρυκαστικών και συνεπώς την παραγόμενη ποσότητα μεθανίου, ωστόσο καταλυτικό ρόλο παίζει το ίδιο το ζώο. Χαρακτηριστικά, μια αγελάδα μπορεί να παράγει από 100 έως και 200 λίτρα μεθανίου καθημερινά, ενώ ένα πρόβατο μόλις 30.
2. Τα χημικά λιπάσματα για την παραγωγή ζωοτροφών και η κοπριά των βοοειδών ευθύνονται για την απελευθέρωση σημαντικών ποσοτήτων υποξειδίου του αζώτου, το οποίο είναι 296 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα ως προς την ικανότητά του να δεσμεύει θερμότητα και παραμένει στην ατμόσφαιρα κατά μέσο όρο για 114 χρόνια. Η κτηνοτροφία ευθύνεται για το 65% του ανθρωπογενώς παραγόμενου υποξειδίου του αζώτου, κυρίως από τις κοπριές.
3. Η κτηνοτροφία καταναλώνει μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, το οποίο αρδεύεται για την παραγωγή ζωοτροφών. Υπολογίζεται ότι σε κάθε λίτρο αγελαδινού γάλακτος αναλογούν 990 λίτρα νερού.
4. Οσο πιο τεχνολογικά προηγμένη είναι η αγροτική περιοχή στην οποία γίνεται η κτηνοτροφία τόσο περισσότερο συμβάλλει, λόγω των υποδομών και του ενεργοβόρου εξοπλισμού, που χρησιμοποιεί στην κλιματική αλλαγή. Το πρόβλημα δεν προκύπτει τόσο από την άμεση κατανάλωση ενέργειας για τη χρήση γεωργικών μηχανημάτων όσο από την έμμεση, που προορίζεται για την παραγωγή ζωοτροφών, λιπασμάτων, σπόρων και την κατασκευή των υποδομών. Ετσι, κατά μέσο όρο για ένα λίτρο αγελαδινού γάλακτος απαιτούνται 250 γραμμάρια σε ισοδύναμα πετρελαίου, ενώ για ένα κιλό μοσχαρίσιο κρέας 1.550 γραμμάρια σε ισοδύναμα πετρελαίου, όπου 1 ισοδύναμο πετρελαίου αντιστοιχεί σε 0,75 λίτρα βενζίνης.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΣΤΟΙΧΕΙΑ

«Εχετε τη μεσογειακή διατροφή, μην την αγνοείτε»

Πριν από 2 χρόνια ο Γκίντον Eσελ και η Πάμελα Μάρτιν, επίκουροι καθηγητές του Πανεπιστημίου του Σικάγου, επιχείρησαν να συγκρίνουν δύο ίσης θερμιδικής αξίας αλλά διαφορετικού περιεχομένου σε πρώτες ύλες γεύματα, στο πλαίσιο επιστημονικής έρευνας που εκπονούσαν για το κατά πόσον οι διατροφικές συνήθειες των Αμερικανών συνδέονται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Διαπίστωσαν ότι η μοσχαρίσια μπριζόλα ευθύνεται για 24 φορές περισσότερες εκπομπές ρύπων από ό,τι ένα πιάτο με βάση λαχανικά μαγειρεμένα στο γουόκ, δηλαδή είναι κατά 2.400% πιο επιζήμια για τον πλανήτη. «Πιο απλά και χειροπιαστά, αν ο μέσος Αμερικανός καταναλωτής κρέατος γινόταν χορτοφάγος θα γλίτωνε την ατμόσφαιρα από 1½ τόνο CO2ετησίως», εξηγεί ο κ. Εσελ στο ΟΙΚΟ. «Αυτό δεν σημαίνει ότι από αύριο πρέπει να σταματήσουμε να τρώμε κρέας. Σημαίνει όμως ότι όσο λιγότερα ζωικά προϊόντα καταναλώνουμε τόσο περισσότερο ωφελούμε τον πλανήτη. Εναλλακτικές υπάρχουν. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα έχετε την τύχη να ξέρετε καλύτερα από τον καθένα τα πλεονεκτήματα της μεσογειακής διατροφής. Γιατί να μην επωφεληθείτε περισσότερο από την ποικιλία οσπρίων, λαχανικών και φρούτων που αφθονούν στον τόπο σας;».

Στη Μεγάλη Βρετανία ορισμένα σούπερ μάρκετ επιχειρούν ήδη, τοποθετώντας ειδική σήμανση στις ετικέτες των προϊόντων διατροφής, να τα κατηγοριοποιήσουν ανάλογα με το ενεργειακό τους αποτύπωμα. Παρόμοια προσπάθεια γίνεται και στις ΗΠΑ από γνωστή αλυσίδα καταστημάτων εστίασης, που μάλιστα πρόσφατα εγκαινίασε στην ιστοσελίδα της και τη λειτουργία συστήματος υπολογισμού του ενεργειακού αποτυπώματος όλων των προσφερόμενων μενού της. «Κάθε πρωτοβουλία που κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση είναι ενδιαφέρουσα ως σύλληψη, ωστόσο η εφαρμογή της δεν είναι τόσο εύκολη όσο ίσως φαίνεται. Γιατί, φερ' ειπείν, δεν αρκεί να γράψουμε στην ετικέτα ότι το τάδε τρόφιμο ταξίδεψε 100 χλμ. ώσπου να φτάσει στο πιάτο μας. Αυτό που εν προκειμένω βαρύνει είναι το μέσο με το οποίο μεταφέρθηκε: φορτηγό, πλοίο, τρένο ή αεροπλάνο. Ομως επί της ουσίας ο πιο καταλυτικός παράγων στον υπολογισμό των ρύπων για τους οποίους ευθύνεται το φαγητό μας δεν είναι η απόσταση που διήνυσε όσο οι μέθοδοι με τις οποίες παρήχθη. Και γι' αυτόν το λόγο η κτηνοτροφία είναι ο τομέας στον οποίο πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας», λέει ο κ. Εσελ.

Στα «βρώμικα» μυστικά που κρύβει ένα κατά τα άλλα λαχταριστό κομμάτι κρέας συμπεριλαμβάνεται όμως και άλλη μια σημαντική παράμετρος. Πρόκειται για τον τόπο παραγωγής του, ο οποίος σχετίζεται με δύο ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες στενά συνδεδεμένες με την ορθολογική ή μη χρήση των φυσικών πόρων: τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στη μονάδα εκτροφής των ζώων και τον τεχνολογικό εξοπλισμό που έχει στη διάθεσή του ο αγρότης. «Οι προηγμένες τεχνολογικά περιοχές συνεισφέρουν σε μεγαλύτερο βαθμό στις κλιματικές αλλαγές από τις πιο υπανάπτυκτες λόγω των εντατικότερων μεθόδων που χρησιμοποιούν», σημειώνει ο κ. Εσελ. «Αντίστοιχα, στον υπολογισμό των ρύπων βασικό ρόλο διαδραματίζει το γεωγραφικό μήκος και πλάτος όπου βρίσκεται η κτηνοτροφική μονάδα. Γιατί μια γαλακτοπαραγωγός αγελάδα που μεγαλώνει στη Σαουδική Αραβία είναι πολύ πιο ενεργοβόρα από ένα βοοειδές της νότιας Ευρώπης. Δεν μπορεί να επιβιώσει αν στη φάρμα ο κλιματισμός δεν λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο».

Καλύτερο το βιολογικό!

Την επόμενη φορά πάντως που θα καταρτίσουμε τη λίστα με τα ψώνια της εβδομάδας, καλό είναι να γνωρίζουμε πως το ενεργειακό αποτύπωμα του βιολογικού μοσχαρίσιου κρέατος είναι σαφώς μικρότερο από αυτό του συμβατικού. Συνεπώς, ας το προτιμάμε. «Αυτό συμβαίνει γιατί η βιολογική κτηνοτροφία λειτουργεί ως κλειστό σύστημα: η κοπριά των ζώων χρησιμοποιείται ως λίπασμα στο χωράφι που παράγει την τροφή τους, συνεπώς αποκλείονται τα χημικά λιπάσματα, των οποίων η παραγωγή απαιτεί υψηλή κατανάλωση ενέργειας και εκλύει μεγάλες ποσότητες ρύπων», εξηγεί ο κ. Εσελ.

«Πρέπει εδώ να διευκρινίσω ότι αναφέρομαι κυρίως σε βιολογικές κτηνοτροφικές μονάδες μικρής κλίμακας, που αντίστοιχες φαντάζομαι υπάρχουν και στην Ελλάδα. Γιατί για τις μεγαλύτερες, σαν αυτές που συναντάμε στη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ, τα πράγματα αλλάζουν λίγο. Συνήθως εκεί η παραγόμενη εντός της μονάδας κοπριά δεν επαρκεί, άρα πρέπει να μεταφερθεί από άλλες περιοχές. Ομως επειδή το βάρος της δεν είναι διόλου αμελητέο, εδώ υπεισέρχονται και ζητήματα σχετικά με τη μεταφορά και την κατανάλωση ενέργειας που προέρχεται από αυτήν. Συνεπώς καταλήγουμε ακριβώς εκεί από όπου ξεκινήσαμε. Ως υπεύθυνοι καταναλωτές πρέπει να απαιτούμε να λαμβάνουμε γνώση των συνθηκών υπό τις οποίες έχει παραχθεί η τροφή μας. Διαφορετικά είναι σαν να αγνοούμε πόσο καύσιμο «καίει» το αυτοκίνητό μας».

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Περιορίζουμε σταδιακά την κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
Βάζουμε στην καθημερινή μας διατροφή τα όσπρια, το ψάρι, τα θαλασσινά. Ανακαλύπτουμε (ξανά) τις ευεργετικές ιδιότητες της μεσογειακής διατροφής.
Προτιμούμε το βιολογικό κρέας έναντι του συμβατικού.
Μαγειρεύουμε τις ποσότητες που χρειάζονται για να καλύψουν τις ανάγκες μας.
Δεν πετάμε φαγητό στα σκουπίδια.

1 ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ = 1 ΚΙΛΟ CO2

•   Από την κτηνοτροφία προέρχεται το 18% των εκπομπών ρύπων του θερμοκηπίου που προκαλούνται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες - αυτό είναι περισσότερο από το ποσοστό των αερίων που αντιστοιχούν στον τομέα των μεταφορών!
•   Πιο συγκεκριμένα, η κτηνοτροφία εκπέμπει το 9% του CO2, το 35%-40% του μεθανίου και το 65% του υποξειδίου του αζώτου.
•   60% αύξηση στις εκπομπές μεθανίου από την κτηνοτροφία ώς το 2030 προβλέπει ο ΟΗΕ.
•   2,4 δισεκατομμύρια τόνοι CO2 εκλύονται κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα της αποψίλωσης δασών για να δημιουργηθούν χορτολιβαδικές εκτάσεις και βοσκοτόπια.
•   Σε 1,5 δισεκατομμύριο ανέρχονται τα βοοειδή σε όλο τον κόσμο.
•   Το 30% της επιφάνειας της γης που δεν καλύπτεται από πάγους συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στην παραγωγή του κρέατος.
•   1 κιλό CO2 εκλύεται για να παραχθεί 1 χάμπουργκερ.
•   56 δισεκατομμύρια ζώα εκτρέφονται και σφάζονται ετησίως για ανθρώπινη κατανάλωση, σύμφωνα με στατιστικές του FAO. Αριθμός που υπολογίζεται πως θα διπλασιαστεί μέχρι το 2050.
•   230 κιλά περίπου είναι το κρέας που παίρνουμε από μια μέση αγελάδα

Αναρτήθηκε από το δικτυακό τόπο: ΟΙΚΟ της καθημερινής

Σχετικό link: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_11/10/2008_1287800

Friday, October 17, 2008

Η Αρκτική εκπέμπει SOS



Σε επίπεδα ρεκόρ για την εποχή έφτασε η θερμοκρασία της Αρκτικής εξαιτίας της απώλειας των πάγων που τις τελευταίες δεκαετίες λιώνουν με μεγάλη ταχύτητα, σύμφωνα με έκθεση της Αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα.

Από την έκθεση προκύπτει ότι η θερμοκρασία του φθινοπώρου στην Αρκτική είναι κατά πέντε βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από το κανονικό. Αυτό οφείλεται στο ότι οι πάγοι λιώνουν και επιτρέπουν στον ήλιο να αυξάνει την θερμοκρασία του ωκεανού.

Η άνοδος της θερμοκρασίας έχει άμεσες επιπτώσεις στην πανίδα, χερσαία και υδρόβια, και επιπλέον μειώνει σε μεγάλο ποσοστό τους πάγους που δημιουργούνται στη διάρκεια του χειμώνα.

Επίσης, μειώνεται δραματικά ο αριθμός των κοπαδιών άγριων ταράνδων και καριμπού (είδος τάρανδου). Τα ίδια ανησυχητικά αποτελέσματα καταγράφουν οι ειδικοί και στην Γροιλανδία.

«Οι αλλαγές στην Αρκτική ακολουθούν το φαινόμενο του ντόμινο σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλη περιοχή, πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο σύστημα που αλλάζει συχνά και με δραματικό τρόπο», επισημαίνει ο ωκεανογράφος Τζέιμς Οβερλαντ από το Ωκεανογραφικό Εργαστήριο της ΝΟΑΑ στο Σιάτλ.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο ανακοίνωσαν τον περασμένο μήνα ότι το καλοκαίρι οι πάγοι στην Αρκτική έφτασαν στο δεύτερο πιο χαμηλό επίπεδό τους.

Το 2007 καταγράφηκαν οι υψηλότερες θερμοκρασίες στην περιοχή από τα μέσα της δεκαετίας του '60.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γερμανικό Πρακτορείο, Reuters

Ανακτήθηκε από: Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 2008
Σχετικό link: http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/10/17/1578552.htm

Saturday, October 11, 2008

Οι «πλαγιαστοί» κήποι, ανάσα στις μεγαλουπόλεις

Εκτός από τους «κρεμαστούς» υπάρχουν και οι «πλαγιαστοί» κήποι. Είναι μια νέα τεχνολογία που επιτρέπει τη φύτευση των τοίχων μεγάλων έργων (π.χ. γέφυρες), δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, αντίδοτο στην έλλειψη χώρων για φύτευση, που μας έρχεται από τη Γαλλία. Ο «πατέρας» της μεθόδου, ο Πατρίκ Μπλανκ, έρχεται τη Δευτέρα στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Γαλλικού Ινστιτούτου (Σίνα 31), όπου θα μιλήσει στις 7.30 μ.μ.

Ο «πατέρας» της μεθόδου Πατρίκ Μπλανκ μιλά τη Δευτέρα στο Γαλλικό Ινστιτούτο
Συνεργάτης διάσημων αρχιτεκτόνων, όπως ο Ζαν Νουβέλ και οι γνωστοί από τη «Φωλιά του πουλιού» του Πεκίνου Χέρζογκ και ντε Μερόν, έχει στο ενεργητικό του το «ντύσιμο» 43 κτιρίων σε διάφορες χώρες του κόσμου. Το τελευταίο και πιο διάσημο είναι το μουσείο Κε Μπαρντλί του Παρισιού. Ειδικεύεται στη μελέτη φυτών από τροπικά δάση, από τα οποία «έκλεψε» τα μυστικά της ανάπτυξης ενδημικών φυτών, όπως τα βρύα και λειχήνες. Δεν σταματά όμως να ταξιδεύει σε κάθε γωνιά της Γης καταγράφοντας οικοσυστήματα που μπορεί να αναπτυχθούν ακόμη και σε γωνιές που δεν «γεμίζουν το μάτι». Ξεκίνησε από εξωτερικούς τοίχους μεγάλων κτιρίων, αλλά επεκτάθηκε σύντομα στο εσωτερικό στήνοντας τροπικούς κήπους μέσα σε σαλόνια κατοικιών.

Βασικό πρόβλημά του ήταν η αντιμετώπιση της βαρύτητας. Επινόησε ένα δικό του υλικό που μπορεί να επικάθεται σε κάθε τοίχο και να εξασφαλίζει παράλληλα την υγρασία που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των φυτών. Στα μείον, το υψηλό κόστος, που εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 200 ευρώ ανά τετραγωνικό φυτευμένης επιφάνειας, έναντι 100, που απαιτεί ο πιο εξεζητημένος ταρατσόκηπος. Στα συν, εκτός από την όμορφη εικόνα, το μικρό βάρος του χώματος που τοποθετείται στον ειδικά μονωμένο τοίχο, που υπολογίζεται στα 30 κιλά ανά τετραγωνικό, όταν άλλα κρεμαστά συστήματα (ζαρντινιέρες, γλάστες, κ.λπ.) απαιτούν χώμα σχεδόν διπλάσιου βάρους.

Μια ολόκληρη συνοικία με «πλαγιαστούς» κήπους
«Η κάθετη φύτευση είναι ένα αξιοπρόσεκτο εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη του πρασίνου», εξήγησε στην «Ε» ο Κώστας Τάτσης, αντιπρόεδρος της Ενωσης Γεωπόνων Εργολάβων Πρασίνου. Τη χαρακτηρίζει «πράσινη αισθητική» και περιβαλλοντική αναβάθμιση, αφού, όπως λέει χαρακτηριστικά, «το πράσινο είτε όρθιο, είτε ...ξαπλωμένο βελτιώνει την ποιότητα ζωής στις πόλης».

Αναγνωρίζοντας τα θετικά, δεν παραλείπει να θέσει ορισμένα ερωτήματα: Μήπως είναι υπέρβαση της φύσης και αφαίρεση της βιολογικής προσωπικότητας των φυτών; Μήπως μπορεί να λειτουργήσει ως άλλοθι για τσιμεντοποίηση των ελάχιστων χώρων πρασίνου στις πόλεις;

«Ενδιαφέρουσα λύση, αλλά θα προτιμούσα τα φυτά να φυτρώνουν κανονικά. Και αν έχουμε αποφασίσει να διαθέσουμε κονδύλια για χώρους πρασίνου, καλύτερα να φτιάξουμε πάρκα, που μπορούμε να τα περπατάμε», μας είπε ο κ. Τάτσης. Ειδικά για την περίπτωση της Αθήνας σημειώνει ότι η αναλογία πρασίνου εξακολουθεί να είναι μόλις 2,4 τετραγωνικά ανά κάτοικο, όταν ο ΟΗΕ με πρόσφατη απόφασή του έχει καθορίσει ότι για να είναι ένα πολεοδομικό συγκρότημα βιώσιμο για τους πολίτες πρέπει να εξασφαλίζονται τουλάχιστον 12 τετραγωνικά πρασίνου ανά κάτοικο. «Ψιλά γράμματα για τη δική μας περίπτωση, όπου το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ σχεδιάζει να οικοπεδοποιήσει ένα τμήμα του Ελληνικού για να εξασφαλίσει πόρους για τον υπόλοιπο χώρο, που υπόσχεται να φτιάξει πάρκο», υπογραμμίζει και αποκαλύπτει ότι το κοστολόγιο για κάθε τετραγωνικό μέτρο γκαζόν είναι μόλις 2,5 ευρώ και φτάνει τα 5 μαζί με το πότισμα.

Ένα τούνελ ...μεταμορφωμένο
«Το ζητούμενο πάντως είναι η ανάπτυξη του πρασίνου, ειδικά στην Αθήνα που έχει μεγάλο πρόβλημα με τα αιωρούμενα σωματίδια», καταλήγει και αποκαλύπτει ότι η φύτευση είναι η πιο αποτελεσματική ασπίδα για τον ύπουλο ρύπο. Υπολογίζεται ότι κάθε τετραγωνικό πρασίνου συγκρατεί 2,5 τόνους διοξειδίου του άνθρακα, ενώ σε ένα φυτό το πιο κρίσιμο μέγεθος είναι η φυλλική του επιφάνεια. Σε έναν μεσαίου ύψους θάμνο η φυλλική επιφάνεια φτάνει τα 70 τετραγωνικά. *


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/10/2008

Friday, October 10, 2008

Γιατί να το ξέρω; Αφού υπάρχει στο Google

Mετά τους infomaniacs, έρχονται οι multitaskers

Mετά τους infomaniacs, έρχονται οι multitaskers. Ο όρος χαρακτηρίζει όχι εκείνους που εθίζονται με δική τους θέληση στη συνεχή online δραστηριότητα -όπως συμβαίνει στην πρώτη περίπτωση- αλλά όσους λόγω των εργασιακών τους υποχρεώσεων εκτελούν σε καθημερινή βάση πολλαπλές, ταυτόχρονες εργασίες. Μultitasking επίσης σημαίνει πρόσληψη έτοιμης γνώσης από το Διαδίκτυο, στέρηση της χρονικής δυνατότητας για αφομοίωση και αναστολή της ικανότητας για εμβάθυνση και κριτική σκέψη.

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις επιστημόνων αλλά και εξειδικευμένων συγγραφέων, που επαναστατούν κατά του φαινομένου, έχει ως αποτέλεσμα τη διάσπαση της προσοχής, ενίοτε δε και την αποχαύνωση.

Ελληνες και ξένοι, ψυχολόγοι, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, ειδήμονες της πληροφορικής συμφωνούν ότι η ψηφιακή εποχή ρημάζει τις δυνατότητες αυτοσυγκέντρωσης και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ειδικά για τις νεότερες γενιές. Στο τελευταίο της βιβλίο, με τίτλο «Σαστισμένοι: Η διάβρωση της προσοχής και η είσοδος σε μια σκοτεινή εποχή», η βραβευμένη Αμερικανίδα συγγραφέας Μάγκι Τζάκσον αναλύει το πρόβλημα που πλήττει με μορφή επιδημίας το σημερινό άνθρωπο, ενώ ο καθηγητής Αγγλικών του Πανεπιστημίου της Ατλάντα, Μαρκ Μπάουερλεϊν, σε εργασία του με θέμα «Η πιο αποσβολωμένη γενιά: Πώς η ψηφιακή εποχή αποβλακώνει τους νέους Αμερικανούς και διακυβεύει το μέλλον», παρουσιάζει μια γενιά εφήβων, ανίκανων να διατηρήσουν την αυτοσυγκέντρωση που χρειάζεται για να διαβάσουν ένα βιβλίο! Εξάλλου, ο δοκιμιογράφος Νίκολας Καρ προσφάτως αναρωτήθηκε δημόσια, αν το Google και γενικότερα η στιγμιαία διαθέσιμη γνώση που προσφέρει η τεχνολογία, μας κάνει… ηλίθιους. Για χοντροκέφαλους φοιτητές, με «έτοιμη» εξειδίκευση κάνει λόγο η καθηγήτρια του κλάδου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου του Μπράιτον, Τάρα Μπραμπέιζον, που πιστεύει ότι «πρώτα πρέπει να διδαχθούν πώς να αναπτύξουν δυναμική και κριτική σκέψη και μετά τεχνολογικές επιδεξιότητες».

Από ελληνικής πλευράς, ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χρηστών Ιντερνετ κ. Νίκος Βασιλάκος τονίζει:

«Η γενιά που μεγάλωσε με το Google δεν κάνει καμία προσπάθεια να συγκρατήσει την πληροφορία στο μυαλό της και αυτό έχει ως συνέπεια να αδυνατίζει η μνήμη και να μειώνεται η ικανότητα εστίασης και συγκέντρωσης. Για παράδειγμα, μιλάς με ένα νέο παιδί και το ρωτάς κάτι από ιστορία ή γεωγραφία. Η απάντηση είναι: “Γιατί να το ξέρω; Αφού υπάρχει στο Google!”». Ο ίδιος προσθέτει ότι «το Ιντερνετ δεν είναι δεκανίκι, αλλά εργαλείο και οι δυνατότεροι χρήστες, οι χάκερ και οι επιτυχημένοι του πλανήτη, είναι όσοι χρησιμοποιούν τις δυνατότητες του μυαλού και δεν στηρίζονται μόνο στο Διαδίκτυο».

Για την αλόγιστη χρήση του Ιντερνετ μιλά στον ΕΤ η παιδοψυχολόγος κ. Ελεονώρα Σουρλάγκα, εξηγώντας: «Συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, τη μείωση της ενασχόλησης με ζωτικής σημασίας δραστηριότητες και αυτό εγκυμονεί ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για τα παιδιά που δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρίες.

Τέτοιες δραστηριότητες είναι ο ζωντανός διάλογος ή η ανάγνωση ολόκληρου βιβλίου. Το μάτι συνηθίζει να κάνει ένα σκανάρισμα, άρα πλήττεται η δυνατότητα προσήλωσης, υπομονής και αφοσίωσης στο αντικείμενο μελέτης. Και βέβαια, πλήττεται η καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργίας». Οι αντιδραστικοί της ψηφιακής εποχής ενοχλούνται και στην ιδέα ότι οι άνθρωποι χάνουν τις επιδεξιότητες της κρίσης και του στοχασμού, καθώς τα ερεθίσματά τους συντηρούνται και ελέγχονται από μια αριστοκρατία των ειδικών της τεχνολογίας.

09/10/2008

Η «Πομπηία των Αλπεων»;

Οι μεγάλες φυσικές καταστροφές -η πτώση του προϊστορικού μετεωρίτη στο Γιουκατάν ή η έκρηξη του Βεζούβιου- ερέθιζαν ανέκαθεν τη φαντασία του ανθρώπου. Η τελευταία υπόθεση δεν είναι μεν τόσο εντυπωσιακή, ωστόσο παρουσιάζει ενδιαφέρον πέραν του καθαρώς επιστημονικού.

Μπορεί μια ξαφνική κατολίσθηση να προκάλεσε την εξαφάνιση προϊστορικού οικισμού, που μπορεί εν καιρώ ν' αποδειχθεί ως μια «Πομπηία των Αλπεων»; Το ερώτημα διατυπώθηκε από τον γεωλόγο και ειδικό στη μελέτη των πυριτόλιθων, Αλεξάντερ Μπινστάινερ, και αφορά τον λιμναίο οικισμό στην ανατολική πλευρά της αυστριακής λίμνης Μόντζεε. Ο οικισμός αποτελούνταν από 20-50 καλύβες πάνω σε πασσάλους στερεωμένους στα αβαθή της λίμνης, οι άνδρες φορούσαν ενδύματα από δέρματα ζώων ή άχυρα, οι γυναίκες διακοσμούσαν τα δικά τους με κοχύλια- κι όσοι ήθελαν να έχουν πιο «μοντέρνο» στιλ μασούσαν πολτό από φύλλα και μαλακό φλοιό σημύδας, ένα είδος προϊστορικής τσίκλας.

Η Ευρώπη της 4ης π.Χ. χιλιετίας έβριθε από λιμναίους οικισμούς της συγκεκριμένης μορφής, για παράδειγμα γύρω από τη λίμνη Παλαντρού στη Γαλλία, αλλά και σε Ελβετία, Αυστρία, Σλοβενία, τη γερμανική λίμνη Γκάρντα, αλλά και τη δική μας λίμνη Ορεστιάδα (της Καστοριάς). Ο οικισμός της Μόντζεε κατέχει ιδιαίτερη θέση ανάμεσά τους - αφού ο πληθυσμός του φαίνεται πως είχε ιδιαίτερες γνώσεις σε μια τέχνη που δεν γνώριζε εξάπλωση στην Ευρώπη, τη μεταλλουργία. Μεθοδικά αναζητούσαν στις γύρω ορεινές περιοχές σπηλιές μεταλλευμάτων, αποσπούσαν το μετάλλευμα σε πήλινους κλιβάνους και κατασκεύαζαν όπλα με κοκκινωπούς ιριδισμούς.

Σαν τους Ινδιάνους διέσχιζαν με μονόξυλα το δίκτυο ποταμών και λιμνών φτάνοντας σε πολύ μακρινές για την εποχή αποστάσεις -έως και τη λίμνη της Κονστάντσα- για ανταλλαγές αγαθών. Αρκεί ν' αναφερθεί πως και ο Οτζι, η αρχαιότερη μούμια του παγετώνα του Τιρόλου- έφερε πέλεκυ κατασκευασμένο από χαλκό της Μόντζεε.

Γύρω στο 3.200 π.Χ. -κατά τις εκτιμήσεις του Αλ. Μπινστάινερ- κάποια φυσική καταστροφή έθεσε τέλος στην πολιτιστική κοινότητά τους. Η κατάρρευση πλαγιάς μήκους πέντε χλμ., στη νότια πλευρά της λίμνης, προκάλεσε κύματα ύψους πέντε μέτρων κι έθαψε τον οικισμό. Τα ίχνη της καταστροφής ανακαλύφθηκαν προσφάτως εντελώς τυχαία σε βαθύτερα ιζήματα της περιοχής και έπειτα από μελέτες εβδομάδων έγινε αναπαράσταση του συμβάντος. «Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα» χαρακτηρίζει τη θεωρία του «τσουνάμι των Αλπεων» ο Γερμανός ειδικός Χέλμουτ Σλίχτερλε, ενώ ο υπεύθυνος για την περιοχή, Αυστριακός αρχαιολόγος Ερβιν Ρουπρεχτσμπέργκερ φρονεί πως η κατάρρευση του λίθινου τείχους δίνει νέες διαστάσεις στα μυστήρια του πολιτισμού της Μόντζεε.

Μετά την πλημμύρα η περιοχή εγκαταλείφθηκε για τουλάχιστον μία χιλιετία -μήπως για τον προϊστορικό άνθρωπο η καταστροφή του οικισμού συνδέθηκε με κάποιους οιωνούς κατάρας ή στοιχειωμένου τόπου; Εδώ και χρόνια οι αρχαιολόγοι αναζητούν στοιχεία στην ιλύ, βατραχάνθρωποι ξεθάβουν όλο και περισσότερους πασσάλους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κανένα σημάδι από ταφικά μνημεία, λατρευτικούς βωμούς ή ξόανα θεοτήτων.

Γιατί οι πρώτοι αυτοί «Ευρωπαίοι» προτιμούσαν τους λιμναίους οικισμούς; Κάποιοι ερευνητές έδωσαν ως εξήγηση την ανάγκη των κατοίκων για ασφάλεια. Η εποχή γύρω στο 3.000 π.Χ. ήταν διάσπαρτη από πολεμικές συγκρούσεις, έτσι το πάχος των πασσάλων όλο και μεγάλωνε - είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν και οι διαφορές μεταξύ «ευκατάστατων και φτωχών» λόγω του καταμερισμού της εργασίας. Μήπως σημαντικό ρόλο έπαιζε η εύκολη πρόσβαση σε «συγκοινωνιακό» δίκτυο; «Τα ποτάμια ήσαν οι αυτοκινητόδρομοι της Λίθινης Εποχής», υποστηρίζει ο Ελβετός αρχαιολόγος Ουρς Λόιτσινγκερ.

Πέραν τούτου, ο πληθυσμός δεν εξέτρεφε κοπάδια, ούτε ασχολούνταν με αγροτικές καλλιέργειες -προτιμούσαν την αλιεία, το κυνήγι ελαφιών, τη μεταλλουργία και το «εμπόριο». Η λίμνη -και ένα παράπλευρο ρυάκι που συνδέεται με τη γειτονική λίμνη Ατερ- τους προσέφερε επιπλέον έτοιμο αποχετευτικό σύστημα, ενώ η διάταξη λόφων και βουνών δημιουργούσε τα κατάλληλα ρεύματα αέρος για τη θέρμανση των κλιβάνων στην κατεργασία του χαλκού.

Οι ειδικοί δεν έχουν ακόμη κατασταλάξει με τη χρονολόγηση της φυσικής καταστροφής -μέχρι τώρα γνωρίζουμε πως αυτή συνέβη κάποια στιγμή μετά το πέρας της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων, περί το 10.000 π.Χ. Ο λιμναίος οικισμός της Μόντζεε ανακαλύφθηκε το 1872 και -κάπως αδέξιες είναι αλήθεια- ανασκαφές έφεραν στο φως χιλιάδες αντικείμενα καθημερινής χρήσης, ορισμένα εκ των οποίων αληθινά νεολιθικά αριστουργήματα. Μόνον ο αριθμός των λίθινων και χάλκινων πελέκεων και των μεταλλικών αιχμών δοράτων -που θεωρούνταν ευγενή σύμβολα ισχύος- μαρτυρά την άνθηση του οικισμού της Μόντζεε. Αλλά όχι μόνον αυτό.

Τόσο η παρουσία του οπλισμού στη λάσπη όσο και καλοδιατηρημένοι καρποί -χάρη στην έλλειψη οξυγόνου- αποτελούν σημάδι πως ο οικισμός δεν εγκαταλείφθηκε «ειρηνικά». Με άλλα λόγια, μπορεί η καταστροφή να οφείλεται σε «αλπικό τσουνάμι» ή να πρόκειται για έκβαση κάποιων εχθροπραξιών. Οπως λέει χαρακτηριστικά και ο Αλέξ. Μπινστάινερ, «είναι αναγκαίος ένας εκτενέστερος ανασκαφικός σχεδιασμός στην περιοχή -και, ποιος ξέρει;- μπορεί σε παλαιότερα στρώματα του λιμναίου βυθού να βρεθούν και μούμιες».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/10/2008
Σχετικό link: http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=10.10.2008,id=70112048

Η μουσική βάζει στα πόδια... φτερά!

Γιατί μας αρέσει να ακούμε μουσική όταν τρέχουμε; Κυλάει απλώς πιο ευχάριστα η ώρα της γυμναστικής ή μήπως η μουσική ... βάζει φτερά στα πόδια;

Η μουσική αυξάνει μέχρι και 15% τη φυσική αντοχή των ανθρώπων και επιδρά θετικά στην καρδιαγγειακή λειτουργία, υποστηρίζει ο δρ Κώστας Καραγιώργης, που διδάσκει αθλητική ψυχολογία στο τμήμα Αθλητικής Παιδείας του βρετανικού πανεπιστημίου Μπρουνέλ. Σύμφωνα με τη μελέτη του, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Sport and Exercise Psychology, η μουσική δημιουργεί αίσθημα ευφορίας στον ασκούμενο και του δίνει θετική ενέργεια, βοηθώντας τον οργανισμό του να αντεπεξέρχεται, ακόμη και σε συνθήκες εξαντλητικής άσκησης. Για την έρευνά του, ο Ελληνας επιστήμονας επιστράτευσε και «μέτρησε» 12.500 δρομείς, που έτρεχαν ακούγοντας ποπ και ροκ μουσική.

Σύμφωνα και με παλαιότερες επιστημονικές μελέτες η μουσική συμβάλλει στις αθλητικές επιδόσεις. Μπορεί να περιορίσει την προσοχή του αθλητή και κατά συνέπεια να τον αποσπάσει από το αίσθημα της κόπωσης. Επίσης μεταβάλλει τα επίπεδα διέγερσης, επομένως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διεγερτικό ή και ηρεμιστικό προ του αγώνα. Οπως επισημαίνει ο δρ Καραγιώργης, τα αποτελέσματα της τελευταίας μελέτης είναι σημαντικά, γιατί εκτός από τους αθλητές, που ούτως ή άλλως συνηθίζουν να γυμνάζονται μετά μουσικής, μπορούν να ωφεληθούν και οι ασθενείς που πάσχουν από διάφορα νοσήματα (π.χ. καρδιοαγγειακά, παχυσαρκία π.χ.). Αν συνδυάζουν τη γυμναστική με τη μουσική, τότε έχουν περισσότερες ελπίδες να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα, γιατί αντιμετωπίζουν την... αγγαρεία με καλύτερη διάθεση!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/10/2008
Σχετικό link: http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=10.10.2008,id=24674000